MÓJ TATUŚ

Dzisiaj Jego święto - Dzień Ojca
nie mogę życzeń złożyć ale mogę się pomodlić
no i mogę wspomnieć ...

Ech - ci wspaniali mężczyźni na swych szalejących maszynach ...
Pierwszym wspaniałym mężczyzną był dla mnie mój Tatuś. Szalał na motorze jak ówcześni, powojenni, chłopcy. Świat był u Jego stóp.

Był wysoki i wysportowany. Dziewczyny ze szkolnego okna podglądały jak gra w siatkówkę. Na tym zdjęciu to jeszcze kawaler ... o mnie nie śniły wtedy nawet bociany w zamorskich krajach. A potem, odkąd tylko pamiętam, był zawsze oparciem dla nas, dla swojej rodziny, rodziny, która była dla Niego wszystkim.



.
Właściwie to był typem naukowca.
Wiecznie w książkach, wiecznie zapracowany, pasjonat konstrukcji. Pamiętam Jego książki , nie wolno nam było ich dotykać a już pod żadnym pozorem maltretować. Jak łatwo się domyśleć i tak po cichu przeglądałam. Czytać nie umiałam ale zachwycały mnie dziwne rysunki. Książka do geometrii wykreślnej miała okulary - jedno oko niebieskie, drugie czerwone, jak patrzyłam na bryły to widziałam je w przestrzeni, przenosiłam się w inny świat przestrzennej wyobraźni . Właściwie ta książka miała wpływ na całe moje póżniejsze życie, na to, co mnie teraz pasjonuje. I jeszcze dwie książki wyciągałam z tatusinej biblioteczki. Ale to już było trochę później, gdy nauczyłam się czytać. Pierwsza książka to Lilawati, pasjonujące matematyczne zagadki a druga książka to poradnik szachisty. Mój Tatuś był doskonałym szachistą grał i rozgrywał szachowe partie jak mistrz. Trochę się przy Nim tej trudnej sztuki uczyłam. Niestety, w tajniki drugiej sztuki, gry w brydża, nie chciał mnie wprowadzić. To nie jest zabawa dla dzieci - ucinał krótko.
 
   

      

Taki mężczyzna to prawdziwe oparcie dla kobiety, silny i fizycznie i psychicznie, taka opoka. Mężczyzna starej daty. Takich widywało się kiedyś na filmach ... potrafi parkiet ułożyć i mieszkanie wytapetować, dziecko wykąpie, weźmie fuchy do domu i nocami poślęczy by rodzinie nie zabrakło, listy pisze romantyczne i kwiaty do domu przynosi a przy tym naukowiec, typowy okularnik, ze skryptami, z papierami ... Mężczyzna i do pracy, i do rózańca, i do tańca
I pomyśleć - zaraz po urodzeniu cała mieściłam się na Jego silnej dłoni, tylko nóżki zwisały. Lubiłam, kiedy brał mnie na ręce.

     

Był bardzo surowym i wymagającym tatą.
Baliśmy się nie na żarty, wystarczyło ostre - "powiedziałem" a my jak te dwa potulne baranki. Nie było to tamto, znaliśmy swoje miejsce ! Ech - jak czwórę z "królowej nauk" przyniosłam ze szkoły, to ze strachu cztery razy "naobkoło" domu spacerowałam, zanim odważyłam się wrócić i przyznać. Ktoś w tym domu musiał przecież trzymać dyscyplinę i panować nad takimi indywiduami, jakimi byliśmy z moim braciszkiem, ktoś musiał nam w głowach poukładać jak Pan Bóg przykazał ... do rozpieszczania była Mamusia Danusia no i Dziadziu.

Szczęśliwą byliśmy rodziną. Tatuś zapewnił nam to, co mężczyzna rodzinie zapewnić powinien - ogromne poczucie bezpieczeństwa i poczucie bezwarunkowej miłości, zawsze był, gdy był potrzebny.

                   

Dzisiaj Dzień Ojca. Piękny dzień a ja nie mogę ofiarować swojemu Tatusiowi niczego, poza modlitwą i bukietem polnych kwiatków. To już prawie trzynaście lat, odkąd Ciebie nie ma …

Tatusiu – Twoja obrączka śpi spokojnie w pudełeczku a Ty codziennie, z obrazka w moim pokoju, machasz do mnie prześlicznym prawdziwkiem.
Wiesz -  Miś jest konstruktorem tak jak Ty i Witek …

Niewiele się w życiu dorobiłeś, hmmm – oprócz nas oczywiście. Wybierałeś zawsze być przed mieć. Dla nas byłeś surowy i wymagający, uczyłeś uczciwości, pokazałeś co to godność. nie dałeś się złamać. żadnych ustępstw ! Mogłeś mieć wysokie stanowiska, chcieli dać ci Złoty Krzyż, tylko trzeba było im się pokłonić. Odpowiedziałeś – dziękuję, mnie wystarczy w przyszłości Krzyż żelazny albo drewniany. I wystarczył. Wiary uczyłeś nas klękając co wieczór, na oba kolana, nawet wtedy, gdy już sił Ci brakowało …

.
To maki z pola niedaleko Twojego domu rodzinnego. Przysłał mi je Tomek. Twoje ukochane maki. Pamiętam, że zawsze z wyjazdów na budowy, przywoziłeś do domu polne kwiaty: maki, chabry, romanki … Zawsze był w nich kłos albo źdźbło trawy. Ostatnie słowa, które do nas przez telefon powiedziałeś to : załatwcie mi zaświadczenie do głosowania w szpitalu i niech Hania pójdzie z sercem do lekarza. 

Dostałeś krew. Zasnąłeś spokojny. Byłeś kochany.

 Jakie życie taka śmierć.

Senator, na którego chciałeś głosować przyniósł na Twój pogrzeb kwiaty biało-czerwone. Ksiądz, któremu charytatywnie przez lata prowadziłeś budowy, żegnając Ciebie obiecał, że do końca swojego życia będzie za Ciebie Mszę świętą odprawiał. Co miesiąc, 19-go, ksiądz dzwoni z przypomnieniem, że pamięta …
Senator działa dla naszego miasta, chociaż ugrupowanie dawno zmienił. Tylko ja nie zdążyłam jeszcze pójść ze swoim sercem do lekarza …

*

                     z przyjemnością  polecam  Malina M *                         

jeśli podobał Ci się ten wpis
to wejdź na liiil    i zagłosuj