ANTYPUTINÓWKA

ach, nie, nie, to żadna księżycówka,
to tylko moja patriotyczna szarlotka ...

Bardzo prosta - dużo jabłek, dużo serca i odrobina patriotyzmu. Uważać tylko trzeba żeby składników nie pomieszać, bo wtedy zamiast szarlotki antyputinówki wyjdzie nam niechcący  antyszarlotka putinówka - czyli, uczciwszy uszy, zwykły zakalec !

A było to tak. Zobaczyłam na wystawie szare renety. O ! motyla noga !!! widok jak z poprzedniego stulecia ! Od razu wpadłam do sklepu i kupiłam wszystkie, to znaczy dokładnie kilo dwadzieścia. Eeech, pomyślałam - trochę mało. Dokupiłam więc sobie jeszcze antyputinówki czyli inne, dowolne, narodowe jabłuszka, w ilości jaką tylko unieść mogłam.
A co ! dotargałam dobro narodowe do domu i na złość Putinowi upiekłam domownikom moją ulubioną szarlotkę.

Do tej szarlotki przede wszystkim potrzebne jest serce potem oko i ucho, ręce w ostatniej kolejności. Dlaczego serce ? Myślę, że kto nie ma serca do pieczenia i liczy tylko na głowę i przepis to się kapkę przeliczy … do wypieków trzeba z miłością z czułością i w ogóle …
Dlaczego oko ? no bo sporo przy tym pieczeniu na oko trzeba
A dlaczego ucho ? Bo najlepiej piecze się śpiewając lub nucąc, nic tak dobrze na wypieki nie robi jak melodyjka, wychodzą wtedy śpiewająco.

.
A jak piekłam :

Najpierw obrałam kilo zdobycznych szarych renet i  kilo czerwoniutkich antyputinówek. Potem, nucąc „jabłuszko pełne snu” pokroiłam drobno i rozgotowałam je w garnku. Przy takim gotowaniu, a właściwie smażeniu, nie można zajmować niczym absorbującym, a już polityką to w żadnym wypadku. Jabłka, gadziny, przywierają do dna jak tylko spuści się je na dłużej z oka.

Potem wyciągnęłam na stół naszą przedwojenną makutrę i powojenny mikser, pamiętający jeszcze czasy słusznie minione. Przygotowałam składniki i przystąpiłam do dzieła.

Włożyłam do makutry pół kostki miękkiej margaryny palmy, wsypałam szklankę cukru i śpiewając „wszyscy święci harują w niebie” zaczęłam miksować, potem dodałam kolejno 3 całe jajka. Potem na moment śpiew przerwałam i przesiałam sobie 45 deko mąki,  mąkę zmieszałam z czubatą łyżeczką proszku do pieczenia. Włączyłam robot i zaczęłam powoli wsypywać mąkę śpiewając przy tym „żółte kalendarze”. Nikt z sąsiadów nie zapukał w ścianę to znaczy śpiew mój przetrwali – ciasto było gotowe.

Wyciągnęłam tortownicę, włączyłam piekarnik, tak na około 200 stopni. Ciasto, bardzo delikatne i miękkie, podzieliłam na 3 części. Spód tortownicy wysmarowałam masłem, rozłożyłam cieniutką warstwą pierwszą część ciasta i szuuuuuuuu do pieca. Piecze się dość szybko, kiedy się zarumieni trzeba wyjąć i natychmiast gorący placek zdjąć z tortownicy, po kilku minutach to nie ma już czego zdejmować bo ciasto przywrze do spodu i dadzą się ściągnąć same kawałeczki.
Placki powinny się upiec na kolor mniej więcej taki jak na zdjęciu, ale jeśli się podpalą to za bardzo nie szkodzi, gorzej, gdy są zbyt blade. Ja zawsze piekę na 2 tortownice, w czasie gdy pierwszy placek siedzi nakładam sobie drugi. Upieczone placki są bardzo delikatne, lekkie a jednocześnie kruche i wyschnięte. Zmieniają się dopiero po przełożeniu jabłkami.

Placki przekłada się bardzo gorącymi jabłkami, inaczej placki nie zmiękną i będzie klapa. Ostatni placek układa się do góry nogami, tak by równy spód placka był wierzchem szarlotki.

A potem trzeba przyrządzić lukier i tu najbardziej przydaje się oko.
Bierze się, do miseczki, tak więcej niż połowę z półkilogramowej torebki cukru pudru, wciska się do tego cytrynę i dodaje trochę kwaśniej śmietany. Lukier miesza się energicznie łyżką, trzeba sprawdzać konsystencję dobierając ilość śmietany metodą prób i błędów, gdy lukier wydaje się twardy to dodaje się śmietany ale jak przyjdzie moment że nagle zrzednie to trzeba podsypać cukru. Gęstym lukrem polewa się szarlotkę, dobrze jak jest jeszcze lekko ciepła. Zwykle przy polewaniu to śpiewam sobie przebój zespołu Pod Budą … przy słowach „kap, kap płyy-yną łzy” mój lukier często kap kap … ale nic to, na wierzch ucieram na drobnej tarce skórkę od cytryny. Jak wystygnie szarlotka lukier będzie błyszczący i pachnący.

A potem szarlotka na stół marsz !!!

.
mniammm - a teraz podam składniki:

2 kilo szarych renet lub dowolnych antyputinówek
pół kostki margaryny palmy
szklanka cukru kryształu
3 całe jajka od szczęśliwej kury
45 deko mąki tortowej (może być inna)
czubata łyżeczka proszku (albo 2 płaskie)
około 30 dkg cukru pudru (przesiany przez sitko)
cytryna, dobrze wyszorowana i sparzona
trochę kwaśniej śmietany trzydziestki

Smacznego !!!

*

 

                     z przyjemnością  polecam  Malina M *                        

jeśli podobał Ci się ten wpis
to wejdź na liiil    i zagłosuj