ECCE HOMO

Et Verbum caro factum est.
a Słowo stało się ciałem.

Et habitavit in nobis.
i zamieszkało między nami.

Człowiek pewien, który był ojczyzną Boga,
Skazał Go na wygnanie.
Bóg, pochyliwszy smutnie głowę,
Odszedł bez słowa,
Ale zawsze tęsknił za powrotem
Do człowieka, który był Jego ojczyzną.

Roman Brandstaetter
"Przypowieść o ojczyźnie"

KRZYŻE

duże, małe, z hebanu, kości słoniowej i złota,
ze stali, z kamienia, z betonu, ze światła …
Krzyże wyrzeźbione z drewna i ulepione z obozowego chleba.
Krzyże misternie utkane z łez i cierpienia.

.
Te wielkie, na szczytach świata i te całkiem maleńkie, na sercu człowieka, są znakiem miłości i wyznaniem wiary. Miłość zawiesza je na ścianie, tolerancja i szacunek dla „innego” pozwalają przechodzić spokojnie obok.

Czasem coś je ze ściany zdejmuje. Co ?
Może niechęć ? Może  sprzeciw, może obawa przed tym innym, obcym ? a może zwykła chęć pokazania się i postawienia na swoim.

Mówią – niech sobie mieszka Krzyż w domu Boga,
tam jest Jego miejsce. Tylko tam.
Ale domem Boga jest serce człowieka.
Ale domem Boga jest świat człowieka.

Pamiętam czasy, gdy za Krzyż i wyznanie wiary płaciło się ogromną cenę. To moje pokolenie wywalczyło wolność wyznania i zawiesiło Krzyże na miejsca, z których usunęła je ręka ludzi, wmawiających nam wtedy, że religia to opium dla ludu.

Byłam małą dziewczynką, kiedy nauczycielka brutalnie zdarła mi z szyi medalik, rzuciła na ziemię i podeptała, kpiąc z mojej dziecięcej wiary. Poszłam do domu z płaczem. Moja Mamusia z miłością podmuchała na czerwoną pręgę a potem zawiesiła mi na szyi krzyżyk, żebym nosiła go na sercu i w sercu, żebym go nikomu nie pozwoliła odebrać i żebym sama nigdy się go nie wyrzekła. Jestem już dużą dziewczynką i mam nadzieję do końca żyć według słów mojej Mamusi.

Krzyż służy człowiekowi, jest drogą i bramą do zbawienia.
Ale pod żadnym pozorem nie może Krzyż służyć spektakularnym interesom człowieka, nie może stać się przedmiotem, narzędziem do zdobywania czegokolwiek, ani władzy, ani nawet uznania. Nie może być przedmiotem w niczyich rękach. Żadnym substytutem. Krzyżem możemy walczyć z szatanem, nigdy jednak z niewygodnym przeciwnikiem. Nie mamy prawa Krzyżem, w imię Boga, przywalać w łeb człowiekowi.

Wielki Tydzień ... warto przystanąć, warto się zamyślić.
Nad sobą , nad życiem, nad światem ... ot choćby nad wirtualnym światem. Fora pełne złości, nienawiści, złorzeczeń, nie przepuszczają ludziom i Krzyżowi też nie przepuszczają. I te z lewa i te z prawa. Z jednej strony obelgi i drwiny z Krzyża, z drugiej słowne przywalanie Krzyżem jak batem. Kto głośniej, kto celniej w przeciwnika.

I dlaczego ???
Czy nie można inaczej ???

A wystarczy pomyśleć – wszystko co mówię, mówię o sobie, szczególnie gdy mówię o innych …

*

                       z przyjemnością polecam  Malina M *                          

jeśli podobał Ci się ten wpis
to wejdź na liiil    i zagłosuj