NIE ZAPOMNIJ

pamiętać o mnie ... nie zapomniałam.
Pożółkłe zdjęcie, pierwsze zakochane zdjęcie w moim życiu. Na odwrocie ta  dedykacja a na zdjęciu my ... nie zapomniałam  pamiętać ...

Zapalam wieczną lampkę pamięci moim Kochanym, którzy odeszli …
Ich jest już tylko czas i nasze serca. Kiedyś znowu ich będzie ziemia. Ale to dopiero kiedyś, wtedy spotkamy się – w to wierzę …
Zapalam lampkę Tatusiowi, zapalam Andrzejowi, zapalam ukochanym Dziadkom, zapalam tym moim, co na Syberii, tym moim, co na dalekich Kresach … zapalam … zapalam … zapalam.
 

.
Niech się pali zawsze płomykiem serca. Przyniosłam chryzantemy.
Niech dobre anioły zaniosą im te płomyki i kwiaty aż do samego nieba …

                        przed obliczem Pana uniżmy się ,
                        Pan sam wywyższy nas …
                        Jego jest ziemia i czas …
                        Pan sam wywyższy nas  …

Dziadziu – jak obiecałam, pamiętam: Bóg, Honor, Ojczyzna … I jeszcze to pamiętam, że zawsze w oczy, prosto w twarz , nigdy w plecy, nigdy zdradziecko. Wiesz - już nikt dzisiaj nie mówi kwadrans na pierwszą albo trzy na trzecią. A ja czasem mówię. I kocham Złoczów, jak Ty, i kocham Kresy, i nie zapomnę jak mówiłeś do nas basałyki. Dla swoich basałyków oddałeś ostatnie grosiki, żeby kupić wymarzony znaczek albo czekoladę z orzechami, bo wtedy czekolada pachniała dziecięcym szczęściem.

Wujciu - melduję posłusznie: żaden kurz niepamięci nie pokrył pamiątek wojennych. Są w moim sercu, w mojej szufladzie i na moim blogu. Melduję nieco mniej posłusznie, że trochę dałam czadu, zostawiłam malowanie, nie mogę już pokazać Ci dzisiaj swoich obrazów.

Tatusiu – Twoja obrączka śpi spokojnie w pudełeczku a Ty codziennie siadasz ze mną przed komputerem i rozwiązujesz te Twoje zawiłe matematyczno-konstrukcyjne zagadki. I grozisz mi palcem jak zbytnio się rozbestwiam i stropy wieszam na chmurze. Wiesz - teraz ja czasem muszę być groźna i ogarniać, co niezbyt ogarnąć się daje, rozwiązywać, co praktycznie nie do rozwiązania. Teraz ja muszę czasem mocno stąpać po ziemi. I wiesz jeszcze - bez przypominania wieczorami klękam do pacierza, jak kiedyś Ty klękałeś.

Wujku - nie zapomniałam nigdy, jak wiozłeś znad morza mój zakochany pachnący list a potem, w czasie Mszy, wręczyłeś go zawstydzonemu chłopakowi. Pamiętam Twoją modlitwę - i naucz nas dzielić się chlebem i miłością z tymi, którzy ich nie mają. Do tej pory uśmiecham się na wspomnienie słów Rodzicieli - Haniu, zachowuj się porządnie, żeby wujek mógł wyjść na ambonę. Nooo, jak mogłam, tak się starałam.

Ech - Cioteczki Kresowianki, bez Waszego humoru i dowcipu czym by teraz był mój świat. O Was zapomnieć, to jak wyrzec się własnych korzeni. Pamiętam, pamiętam - Złoczów najpiękniejszy na świecie jest a kobieta do końca życia ma latek czterdzieści i małe ho, ho. Tylko do sklepi nie zakładam kapelusza. Czasy się zmieniły.

*

Dzisiaj Wszystkich Świętych a jutro Dzień Zaduszny
Wieczność czeka … czas ucieka …

Przepiękny fresk w  krzeszowskiej Bazylice Łaski. Kiedykolwiek jestem tam, zawsze przystaję. Podziwiam geniusz Twórcy , pociągnięcie pędzla i jeszcze coś, fresk jest nie tylko piękny, jest niezwykły. Postaci świętych idą uroczystą procesją a procesja układa się w kształt litery S. S jak sanctus. Tyle jest pięknych fresków na ścianach bazyliki ale przed tym zatrzymuję się najczęściej. I jeszcze jedno miejsce, przed którym przystaję na chwilę refleksji. Trochę wyżej, przy wieżowym oknie stoi dzwon opata Rosy. Piękny, historyczny dzwon.

Teraz milczy ale jeszcze kiedyś ten dzwon zaśpiewa  …
Jak przyjdzie jego CZAS - odżyje …

Jeszcze kiedyś, jak przyjdzie CZAS, proch na powrót stanie się ciałem. Siłą Miłości Wiekuistego spotkamy się Tam wszyscy …..
ja w to, z całego serca, wierzę …

*

                     z przyjemnością  polecam  Malina M *                        

jeśli podobał Ci się ten wpis to wejdź na liiil 
kliknij  zagłosuj