PREZENTY

to czasem pańszczyzna, do odrobienia przed Świętami,
czasem trochę kłopotliwa tradycja, czasami jednak przygotowanie prezentów to coś bardzo ważnego i  śmiem rzec - magicznego.

W przygotowaniu prezentów ukryta bywa nasza miłość, zapisana chęć zobaczenia radości w oczach bliskich osób.
Coraz trudniej dać miłość, zamiast miłości łatwiej dać pieniądze. Coraz trudniej ofiarować własny czas. Czas to pieniądz, mawiają niektórzy, więc szpitale, sanatoria i hotele pełne są starych ludzi, dla których serca i czasu brakuje. Dostają tam nawet prezenty ale wręczają je całkiem obce aniołki, bo dzieci chcą mieć spokój, bo dzieci nie czekają na to, by szczęście w oczach starych ludzi zobaczyć. Może nikt nie nauczył tych dzieci ile radości daje takie szczęście podarowane.

Czasy są, jakie są.

Wszyscy pędzą, ułatwiają sobie życie i gubią przez to strasznie dużo. W życiu zawsze jest coś za coś. Jest wygoda, spokój, racjonalne podejście, sport, wypoczynek - ale gubi się ciepło i zwykła czułość ... prawdziwa, nie udawana. Pijane z radości wielkie krasnale obdarowują dzieci coraz droższymi prezentami, coraz większą ilością prezentów. Tylko czasu nie mają by z dzieckiem prezent rozpakować. Krasnale dostają bólu głowy, bo zaspokoić przesyt, to rzecz pioruńsko trudna. Byle co nie wywoła już uśmiechu na buzi dziecka, które ma wszystko a na domiar złego nauczono je że "jest tego warte" i wszystko od życia mu się należy. A że obok drugie, które nie ma niczego, to już mało ważne.

Ksiądz Stryczek i Jurek Owsiak robią wspaniałą rzecz - pokazują młodym, jak wspaniale jest poczuć radość z tego, że się obdarowuje. Jeśli raz się coś takiego poczuje to zostaje na całe życie. Wspaniała lekcja wychowawcza. Przygotowanie świątecznych prezentów też taką lekcją być może. No - może nie aż lekcją, może tylko małym kwadransem pedagogicznym.

Chęć sprawienia przyjemności pochłania. Myślisz : ach, to sobie wymarzyła, niech w końcu ma ! ach, to mu sprawi radość ! ach, tego się nie spodziewają ! ach, ach, ach, widzisz iskierki w kochanych oczach i kupujesz, kombinujesz, majstrujesz, gotujesz, szyjesz, wszystko, no - może tylko nie kradniesz, bo tego nie uchodzi, nawet z miłości. W ferworze walki zapominasz o własnych marzeniach. Bo to magiczny czas. Magia świątecznych prezentów wciąga i już nie wiadomo co dodane chociaż odjęte, a co pomnożone, choć tak na prawdę podzielone.

O jak ja lubię dostawać prezenty i dawać prezenty !!!

Już pisałam, że sama majstruję te ode mnie, ale czasem dostaję też takie, własnoręcznie zmajstrowane. Pewnej Wigilii dzieci zmajstrowały dla nas prezenty z masy solnej. Ależ to były cacuszka - cud miód i chałwa na serce każdego. No niestety, aparatu wtedy nie było i pokazać nie mogę. Ale pokaże za to dwa inne prezenty, które to mój pomysłowy Bratanek własnoręcznie zrobił, ku uciesze wszystkich.

Proszę, to prezent dla rodziców - ależ byli zaskoczeni !!!

Piękny wiatrak z wykałaczek, patyków do szaszłyków i ze sznurka. W środku wiatraka konstrukcja jak się patrzy, prawdziwe belki i słupy , na ścianach skratowane wiatrownice no i mechanizm na skrzydła. Szkoda, że środka nie sfotografowałam. Braciszek cmokał z konstrukcyjnego zachwytu. A na zewnątrz wiatrak ma galeryjkę i schody i dach ! ach, ten dach - więźba z konstrukcją pod gonty i gonty układane zgodnie ze sztuką budowlaną.  Tu ja cmokałam z architektonicznego zachwytu.

Wykonanie tego prezentu zajęło chyba z miesiąc, bo chłopak znowu tak dużo czasu nie miał. Wiatrak stoi do dzisiaj i każdy kto przyjdzie ogląda i się dziwi. A sznurkowe skrzydła poruszają się z powiewem wiatru.

Drugi prezent to zupełnie inna historia. Mój Bratanek lubi rysować. Ma doskonałe wyczucie przestrzeni i koloru. Przynajmniej ja tak uważam.. Pewnego razu Bratanek narysował sobie hopka a dokładniej mówiąc całą galerię hopków. I jak myślicie - kto zachwycił się hopkami ?

hopek jeszcze nie myśli o Świętach

ale już czas najwyższy po choinkę wyruszyć

i za gotowanko świąteczne się zabrać

i o prezentach pomyśleć !!!

W naszym domu zawsze ja się zachwycam jak on rysuje a wszyscy podśmiewają się, że ze mnie zaślepiona ciotka. W każdym razie nad hopkami jęknęłam bo lubię taką kreskę karykaturzysty. Nie jest łatwo tak oszczędnymi środkami pokazać ruch. Trzeba mieć do tego rękę i to coś.

Hopki zabrałam ale przy okazji rozmawialiśmy o rysowaniu. Każdemu inny hopek się podobał. Bratanicy spodobał się szczególnie taki jeden wesołek, co podrzuca naleśniki. Wszyscy zapomnieli o hopkach i rozmowie ale przyszedł czas prezentów i wtedy jakiś dobry duszek szepnął Bratankowi na ucho co trzeba. I takim to sposobem bratanek przystąpił do majstrowania świątecznego fartuszka dla swojej siostry.

Ślicznie jej w tym czarnym fartuszku z biało czerwonym wzorem
Wyhaftowanie tego hopka na prawdę wymagało zręczności. Mama pokazała mu jak się haftuje i zrobiła pierwszy ścieg. On sam przeniósł sobie wzór na materiał i - wyhaftował. Dorosły facet, co wcześniej igły w ręku nie trzymał.! Fartuszek zrobił furorę.

tak hafcik wygląda w zbliżeniu.

Może i ja zaślepiona ciotka jestem ale sami popatrzcie jak ładnie dobrane kolory, jaki fajny rysunek no i naleśnik fruwa jak prawdziwy.

Żeby zrobić takie prezenty nie trzeba mieć wcale dużo pieniędzy.
Bo ile kosztuje kawałek zwykłego, czarnego materiału i trochę kolorowych nici ? Ile kosztują patyki, trochę kleju i sznurek ?
Trzeba mieć głowę, dobry pomysł a przede wszystkim chcieć zobaczyć w czyich oczach te iskierki radości. No i cierpliwość trzeba mieć i nie żałować własnego czasu.

Bo czasy takie nastały,
że czas to prezent najcenniejszy.

Nie jest ważne, czy kupujesz, czy kombinujesz, czy majstrujesz, lepisz, gotujesz, szyjesz, jeśli wkładasz w to serce, jeśli oddajesz swój czas to na pewno zobaczysz iskierki radości w kochanych oczach.

                     z przyjemnością  polecam  Malina M *                          

jeśli podobał Ci się ten wpis
to wejdź na liiil    i zagłosuj