KOKARDA I KOTYLION

narodowe barwy, dwa kolory
biel orła na czerwonym polu tarczy
czystość i krew

Kokardą powinniśmy prawidłowo nazywać nasz piękny, narodowy,
biało-czerwony, kotylion ale przyjęło się inaczej. Nie jest jednak ważne, jak nazwiemy, ważne jest to, że przypinamy go z dumą w nasze narodowe święta. Ważne, że dumę czujemy z naszych narodowych symboli. Dumę, radość i patriotyzm. I coraz częściej chcemy tę radość i ten nasz patriotyzm wynosić na zewnątrz i dzielić się z innymi. Bo radość dzielona na pół, to przecież podwójna radość.

Z mlekiem mamy wyssałam patriotyzm i umiłowanie wolności.
Ale nie tylko to, od dziecka słyszałam jak ważna jest wdzięczność i to, bym potrafiła cieszyć się z tego dobra, które dostaję. Bo jeśli nie potrafię docenić, to znaczy że nie jestem tego warta. Jeśli pogardzę drugi raz mogę nie dostać. Jeśli nie otworzę szeroko oczu na radość to nie dostrzegę też innych ważnych i wielkich rzeczy a cierpienie
szybciej mnie zniszczy.

Co by było, gdybym żyła w tamtych czasach.

Gdyby moja młodość przypadła na czas walki ?

Może jak Antonina Tomaszewska: szablę w dłoń i na koń ...
kto wie ? wszak serce mam Kresowianki, jak i Ona miała.
Wielcy romantycy,  ideały, młodość chmurna i wcale nie taka durna. A może pozytywizm i wydzieranie dobra kawałek po kawałku. Kto to wie? Dziękować Bogu żyję czasach wolnej, dumnej i silnej Ojczyzny. Silnej jak nigdy. Nie znam wojny ale pamiętam czasy słusznie minione. Pamiętam represje, pamiętam nagonki na mieszkania gdy 3-go maja wywiesiło się flagę. Dziękuję więc Bogu, że dane mi jest cieszyć się wolnością, cieszyć się tym, o co moi przodkowie walczyli. Cieszę się więc z całego serca i chciałabym tą radością częstować jak kawałkiem chleba.

Z mlekiem mamy wyssałam patriotyzm i umiłowanie wolności.
Dzisiaj nie muszę walczyć z wrogiem, bo go nie ma. Nie muszę szabli w dłoń i na koń, jak kresowa Antonina. Dzisiaj w dłoń biorę kartkę papieru, ołówek, aparat fotograficzny i komputerową mysz i idę w bój walczyć z czasem, z głupotą, idę wydzierać zniszczeniu co wydrzeć się daje, żeby było piękniej, żeby to co stworzył ludzki geniusz przetrwało. Teraz się cieszę patrząc, jak miasta rozkwitły i rozbłysły. Wyciągam stare zdjęcia i nie chce mi się wierzyć. To wszystko dzieje się na naszych oczach.

Czy my to widzimy ? – nie
Czy my za to dziękujemy ? – nie

Polska nie jest już pstrym pawiem narodów
jak niegdyś, pod zaborami, była
i nie jest gadającą papugą,
ta odfrunęła z czasem  słusznie minionym
Polska jest wolnym ptakiem !!!
wielkim, dumnym, pięknym, białym orłem.

Dumnym to nie znaczy nadętym. Dumnym, to z jednej strony dalekim i niedoścignionym a z drugiej i bliskim i radosnym przez swoje piękno.

Oglądałam piękne uroczystości państwowe, wzruszyłam się kiedy nasza BIAŁO-CZERWONA pięła się dumnie do góry, kiedy 21 salw zagrzmiało a nasze wojsko odśpiewało cztery zwrotki "Jeszcze Polska nie zginęła" Ech, serce mam po wojskowej stronie, lubię musztry i parady, i naszych chłopców ... takie mamy eleganckie wojsko, że aż serce się rwie !

Niestety, u mnie za oknem deszcz więc wpadłam na pomysł, by wejść na fora ... uuuch - makabra !!! Bronek i Donek od czci, wiary i patriotyzmu, zgodnie z  tradycją, odsądzeni, tacy jak ja, zgodnie z  tradycją, też ! A co sobie kto ma żałować !!! Cóż - za co dziękować mają ponoć tylko tacy zdrajcy, jak ja, reszta prawdziwych patriotów tkwi w niewoli. Strasznie przykro to czytać, chce mi się wrzasnąć - cieszcie się i dziękujcie Bogu za wolność, którą macie bo nikt z nas nie zna godziny. Wojna to nie abstrakcja, ona już dzieje się na naszych oczach i oby do nas nie doszła. Ale takie mówienie na forum chyba zupełnie mija się z sensem.
Szybko wiałam stamtąd, co sobie będę duszę cudzym jadem zatruwać.

Daleko zresztą wiać nie musiałam, wchodzę tu na blog i znowu sączy się ten sam jad. Komuś strasznie przeszkadza, że to, co zaprojektowałam, jest faktem, że wypiękniał kawałek miejsca na ziemi. Ktoś musi więc rzucić jadem i koniecznie mnie opluć - no bo jestem hipokrytką, zerem, złodziejką, kradnę z PO, a te renowacje to za dojczmarki z lewych przetargów, no i nieładnie, bo mam pracę z POustawionych przetargów. Oj tam, zostawiłam tutaj te komentarze, niech złośliwiec ma radochę, skoro inaczej nie umie żyć. Wykasowuję tylko kiedy Was obraża. Jad niestety rozum odbiera i każe pluć,pluć i pluć. Oooo - plucie wychodzi ludziom tego pokroju perfekcyjnie. Tylko że plucie to łatwizna, każdy potrafi, ale zbudować coś pozytywnego to już nie. Najwyżej powiedzieć, jak to "by" się zbudowało. Tylko że tymi „by” wybrukowane jest dno piekła. Biedni są ludzie, którym przeszkadza cudza radość, którzy z wykrzywioną twarzą zrobią wszystko by drugiemu tę radość zniszczyć, zabrać. Staną na głowie by udowodnić że ich grymas to najprawdziwsza prawda i wielka narodowa wartość, ba nawet bohaterstwo. Biedni, cieszyć się nie potrafią to kąsają. Nie wiedzą, że to nie boli a ich jad wraca do nich jak bumerang. I coraz są bardziej żałośni.

Więc kto potrafi cieszyć się, niech się cieszy!
Biało-czerwoną, bo jest wspólna, umiłowana
święta dla każdego z nas, bez względu na opcję
i orłem, jakikolwiek by on był,
mały, duży, na ryngrafie, na sztandarze, na sercu,
w sercu, na chorągiewce czy na koszulce sportowca.
Każdy jest nasz, każdy jest biały
każdy okupiony cierpieniem
jak krew czerwonym

*

                     z przyjemnością  polecam  Malina M *                         

jeśli podobał Ci się ten wpis
to wejdź na liiil    i zagłosuj

PS
A tu mnie troll obsmarowuje, tak w dzień Pański - piękna modlitwa

KLIK - tak o mnie piszą