KANIKUŁA

ufff - jak gorąco

Słońce rozgrzewa mury, w zamkniętych pokojach nie da się oddychać, praca, jak kula u nogi, robi się cięższa i cięższa ... a słowiki gdziś tam kląskają, skowroki fruwają, pszczoły miód słodki robią, mrówki gryzą a komary tną ... ech, tną jak to licho ...

Co robi wtedy szanujący się mieszczuch ?
Szanujący się mieszczuch zaczyna marzyć o jednym , wyrwać się z zamkniętego pudełka , nabrać w płuca powietrza ! oddychać ! oddychać ! i niech tam nawet gad użre ! na zdrowie

Lata lecą, czasy się zmieniają a szanujący się mieszczuch wcale.

No bo co kiedyś w czas kanikuły, robił szanujący się mieszczuch ? 
Co się wtedy robiło , gdy żar z nieba a skowronki nad polami ?

. 
ano, moi kochani, wtedy
się zamawiało furmankę u gospodarza
się pakowało na furę z całym dobytkiem
się wyruszało w plener, na więś, do lasu, nad rzekę, gdziekolwiek, byle dalej od rozgrzanych murów miasta. Jak to się dzisiaj mówi - jakiś trawing, jakiś kocing a nawet jakiś łomżing.

. 
Śniadanko na trawie.
Ach, te koszyki pełne wałówki. Nigdzie przecież tak chlebuś nie smakuje jak pod sosnami. Nigdzie pieczeń tak nie pachnie. Zupełnie jak dzisiaj.
Tylko wąsów dzisiaj jak na lekarstwo.

. 
Kocing rodzinny w lesie.
Panie w szałowych strojach plażowych, panowie w zabójczych kąpielówkach do pół uda, dzieci w samych majtkach, tylko panna służąca zapięta pod samą szyję.

Ale im smakuje !!!
Przedwojenna kiełbasa do dzisiejszej całkiem podobna. Przynajmniej na oko. A może nie ? Może się mylę ? może to nie kiełbasa, tylko przedwojenny salcesonik ?

Ten pan w ciemnym garniturze to mój Dziadziu, obok dziewczynka z wielką kokardą to moja Mamusia Danusia a obok niej Babcia..

.
Obiad to była sprawa skomplikowana.
Obiad się zamawiało w karczmie u Żyda.
A u Żyda wiadomo jedzenie pycha a i łomżing nie do pogardzenia. Dla wygody Żyd stół przed karczmę wystawiał i było wesoło.
Nawet smaczne kąski dla psa gdzieś się znachodziły.

Bo pies dla mieszczucha zawsze był bardzo ważny. Dzisiaj też.

Tylko stroje, na wypad za miasto, jakieś takie różne od naszych. Kto dzisiaj na łąkę w sukience i kapeluszu ? Kto bierze torebkę i zakłada buty na obcasie? no chyba celebryci, żeby było "inaczej"
Chociaż właściwie, jak popatrzeć na nogi tej pani po prawej stronie to coś w rodzaju zalążka współczesnego stroju sportowego widać.

.
Tutaj trawing taki bardziej artystyczny.
Zdjęcie dużo wcześniejsze, z czasów gdy moi dziadkowie dopiero zaczynali nieśmiało myśleć o wspólnym życiu.

A na zdjęciu cyganeria, lekko zbuntowana "młodzież" czyli panienki i kawalerowie modnie ubrani, z nieodłącznym, modnym papierosem. I te instrumenty muzyczne ! Bo na trawingu zawsze się śpiewało. I na patriotyczną nutę, i na liryczną, i na niezbyt przyzwoitą też.

Ciekawa tylko jestem jak grał ten patefon.
Na baterie chyba nie był ???

.
A to właściwie nie trawing tylko sianing.
Mój Dziadziu jak zwykle z gitarą. Piękny miał głos.

Razem z bratem, onegdaj, chadzali pod okna pięknej popadii i  w blasku księżyca wyśpiewywali serenady. Aż się pop wściekł i kota im pogonił. Tutaj Dziadziu, jeszcze kawaler, śpiewa mojej Babci.

Oj - nie zapomnę jak nam śpiewał lwowskie piosenki.
Do dzisiaj śpiewam je sobie z wielką przyjemnością.

Nad wodę też się w czas letni wybierało.
Się wypożyczało łódkę. Się odbijało od brzegu.

Skromne panny usadawiały się na ławeczkach. Kawaler wiosłował a zaprzyjażniony wielebny pilnował, żeby łódka stateczności nie utraciła a towarzystwo na mieliznę nie zboczyło.


                                                  *

Ech kanikuła !

ufff żar z nieba się leje
a szanujący się mieszczuch co robi ?
no co robi ?

ano siedzi przy komputerze
i opisuje co robił drzewiej jego
szanujacy się przodek

z przyjemnością polecam - Malina M*

jeśli podobał Ci się ten wpis

to wejdź     i zagłosuj