ŚWIĘTY UŚMIECHNIĘTY

powinien dzisiaj przyjść do każdego
do jednych bardziej święty, do innych bardziej uśmiechnięty
taki, który przychodził do nas w dzieciństwie
taki, którego kochamy

.
Miałam 10 lat kiedy przestałam wierzyć w Świętego Mikołaja.
Wcześniej był dla mnie NAJPRAWDZIWSZY Z PRAWDZIWYCH. Mieszkał w niebie, był dobrym biskupem i kochał wszystkie dzieci, dorosłych zresztą też. W najpiękniejszym dniu roku, w wigilię swoich imienin, przychodził do nas. Późnym wieczorem dzwonił dzwoneczkiem i zostawiał pod drzwiami paczki. Zanim zdążyliśmy z braciszkiem dobiec on odjeżdżał na swoich saniach, tyle przecież miał dzieci do obdarowania. To nie był bogaty Mikołaj, musiał przecież słodyczami i zabawkami obdarować wszystkie dzieci świata.
 

O jak myśmy tego Mikołaja strasznie kochali. Jakie piękne listy pisaliśmy do niego , najpierw pisała z nami Mamusia a potem to już my sami, ozdabialiśmy te listy rysunkami, była tam choinka i bombki i piesek o którym marzyliśmy i wielka czekolada, były bajki i koniecznie ciepłe pantofle, bo w starych porobiły się już dziury. Święty Mikołaju byliśmy bardzo grzeczni podaruj nam proszę akwarium, albo albumy na znaczki, ale koniecznie dwa. Święty Mikołaju przynieś mi Dzieci z Bullerbyn albo Baśnie Andersena, już potrafię czytać. Święty Mikołaju przynieś nam pierniki w czekoladzie, tylko Katarzynek nie bo straszne mordoklejki.
Święty Mikołaju ... Święty Mikołaju ...Święty Mikołaju ...
Ile w tych naszych listach było ufności a ile potem zachwytu ...

Był mroźny śnieżny, grudniowy poranek, za oknem wielkie płatki śniegu, na podwórku pełno dzieci. Mój Tatuś jak zwykle chwycił siatkę, założył ciepły płaszcz i czapkę futrzaną i wyruszył po codzienną gazetę. Nic by w tym nie było szczególnego gdyby nie to, że Tatuś miał wtedy ostatnie stadium białaczki. Walczył dzielnie, nie poddawał się cały czas z nami pracował, cały czas pomagał w domu. Chciał być czynny, chciał chorobę pokonać. Zajęłam się gotowaniem i nie zwróciłam uwagi, że długo coś go nie ma. Nagle mocne pukanie do drzwi. Lecę otwieram - w drzwiach stoi Tatuś. Całą twarz ma zalaną krwią, w ręce trzyma stłuczone okulary i podartą reklamówkę. Nigdy w życiu nie zapomnę tego widoku !!!

I co się okazało ? U nas na podwórku jest małe boisko, w zimie zwykle zamieniane na lodowisko. Tatuś wracał ze sklepu, na lodowisku bawiły się małe dzieci. Wśród nich biegało kilku wyrostków. Jeden z chłopaków niemiłosiernie klął.  Mój Tato, stary budowlaniec, nigdy źle się przy nas nie wyraził. Jak raz powiedział cholera to Danusia krzyczała - nie przy dzieciach. Nie znałam z domu co to przekleństwo, nawet tak niewinne. A wyrostek pozwalał sobie przy maluchach na wszystkie litery alfabetu. Mój Tato był z tych, co to nie przejdą obojętnie, jak dzieje się coś złego. Przecież tu są małe dzieci !!! zwrócił  uwagę chłopakowi. Nooo - na taką uwagę to wyrostek sobie nie pozwolił. Zanim Tato się obejrzał chłopak podbiegł i z całej siły uderzył go pięścią w twarz. Jaki to problem dla takiego wyrostka ? dwa metry wzrostu, młody i silny jak byk a z drugiej strony starszy, schorowany mężczyzna, kości powleczone skórą.

Okulary spadły, warga rozcięta, z nosa poszła krew, reklamówka wpadła w śnieg ... Chłopak bohatersko uciekł, co sił w nogach, dwóch koleżków za nim. Małe dzieci znalazły w śniegu okulary i rozerwaną reklamówkę. Danusia pomagała zmywać krew a ja zabrałam reklamówkę. Zajrzałam co w środku ... serce skręciło mi się na supeł i rozpłakałam się jak małe dziecko - w reklamówce były czekolady ... dla nas ! na Mikołaja !!! Wieczorem miałam jedną z nich znaleźć pod poduszką ... Za rok już nie znalazłam pod poduszką czekolady od Tego Mikołaja, patrzył tylko na mnie stamtąd, z wysoka ... Tego zdarzenia nie zapomnę dopóki żyję.

Święty Mikołaj powinien dzisiaj przyjść do każdego
do jednych bardziej święty, do innych bardziej uśmiechnięty
taki, który przychodził do nas w dzieciństwie
taki, którego kochamy

Niech każdemu ofiaruje czego mu w życiu brak
mędrcowi  głowę, tchórzowi konia ...
a nam niech sypnie miłością


NA ZDJĘCIACH: :
* obraz Świętego Mikołaja z kościoła w Domaszkowie
* fresk i figura Świętego Mikołaja z bazyliki w Krzeszowie

*

                     z przyjemnością  polecam  Malina M *                        

jeśli podobał Ci się ten wpis to wejdź na liiil 
kliknij  zagłosuj